இருட்டுக்கு பழகிய கண்களுக்கு
உன் ஒளிபாய்ந்த உலகத்தின்
உள்நுலைந்ததில் தடுமாற்றம்
சிறகுகள் குறுக்கா தட்டான்கள்
தன்னிலைத்தன்மை
இயல்பில் வழுவியது எல்லாம்
பிறழ்வென இமிழல் ஒன்றுமொழிதல்
தங்கமும் தீக்குளிக்கும்
நகைத்து மின்னும் முன்
கானல் நீரோ காட்சி பிழையோ
ரசனையில் உயிர்த்தது
கருவறையில் சூழ்ந்த கருப்பு
கடவுளை மருட்டியதில்லை
எதுவென்று அழைக்கப்பட்ட போதினும்
நீ நீயாக...
-புவனா கணேஷன்
No comments:
Post a Comment